Hoe heb je dit werk
gemaakt?
CEES ANDRIESSEN: Met
potlood en krijt.
Waarom heb je dit werk gemaakt?
CEES ANDRIESSEN: Dit jaar neem ik met twee kleine tekeningen
deel aan de tentoonstelling. Ik maak veel hout- en linosneden, maar van tijd
tot tijd is er de behoefte en noodzaak om te tekenen. Deze noodzaak is mede
ingegeven door de wens om niet in een routine te vervallen van dat wat je reeds
kent, maar je steeds weer af te vragen “waarom” en of het ook 'anders' kan of,
zoals de dichter zegt, 'geef mij maar een vraag en geen antwoord'.
Ik vergelijk mijn grafiek wel eens met schrijven van brieven, het steeds weer zoeken naar woorden, het heroverwegen, het onzegbare benoemen. Het tekenen daarentegen is voor mij meer 'spreken', het directe en spontane. Aan een gesprek kun je nieuwe woorden toevoegen, maar het eerder gesprokene kun je daarbij niet ontkennen. Een tekening heeft dan ook een direct handschrift waarin je de gekozen ruimte zijn beTEKENis geeft. Natuurlijk zijn er raakvlakken met mijn grafiek vooral in het kleurgebruik, maar een getekende lijn kent zijn eigenheid, zijn twijfel en overtuiging en vertelt daarin zijn eigen verhaal.
Ik vergelijk mijn grafiek wel eens met schrijven van brieven, het steeds weer zoeken naar woorden, het heroverwegen, het onzegbare benoemen. Het tekenen daarentegen is voor mij meer 'spreken', het directe en spontane. Aan een gesprek kun je nieuwe woorden toevoegen, maar het eerder gesprokene kun je daarbij niet ontkennen. Een tekening heeft dan ook een direct handschrift waarin je de gekozen ruimte zijn beTEKENis geeft. Natuurlijk zijn er raakvlakken met mijn grafiek vooral in het kleurgebruik, maar een getekende lijn kent zijn eigenheid, zijn twijfel en overtuiging en vertelt daarin zijn eigen verhaal.
